dinsdag 7 oktober 2014

carpe diem

Pluk de dag.
dit is mijn eerste blog, spannend dus en heb geen idee waar te beginnen.
Ik heb net het artikel van Jayne gelezen en voel met haar mee, je wordt zo vaak heen en weer gesmeten tussen geluk en verdriet dat je er soms moedeloos van wordt.
Nachten wakker liggen van problemen heb ik ook zo vaak gehad, een bedrijf dat niet goed gaat kost je zo veel energie,mensen laten je vallen, "vrienden" zie je niet meer.
Maar de meeste problemen heb ik met mensen die je prive teleurstellen, die denken dat ze maar alles ongestraft kunnen zeggen, die hun kleinkinderen (van mij) negeren en totaal geen interesse tonen in de bezigheden van mijn kinderen. Dagelijks denk ik dat dit toch niet kan, het frustreert me, temeer omdat er zo veel mensen zijn die dit geluk niet hebben of wel hebben gehad maar nu moeten missen. Het verdriet van ouders en grootouders die hun kinderen of kleinkinderen moeten missen door ernstige ziektes of noodlottige ongevallen.VRESELIJK.
Mijn kinderen hebben zulke opa's en oma's,ze hebben weinig tot geen interesse in hun kleinkinderen, komen niet op het voetbalveld, bezoeken ze niet na een operatie, nee ze bellen wel, 3 weken na operatie, en vertellen dan dat ze de volgende keer zelf maar even moeten bellen!!!!
Waarom doen ze dit, ik heb een oom en tante die wel veel met hun kleinkinderen omgaan, hoe prachtig is dit.
Iedere morgen ga ik vroeg van bed, de ene morgen onder een sterrenhemel de andere morgen in een regenbui maar dat maakt me niet uit, ik geniet van de sterren en probeer dan de ster van MIJN opa te vinden.Soms denk ik dat ik hem zie, zoals gistermorgen, ik vraag hem dan in mijn gedachten van "waarom opa", waarom doen deze mensen zo? Antwoord krijg ik niet, nog niet, misschien later, veel later, wordt het mij dan duidelijk wat de bedoeling is van dit alles.
Three little birds is een nummer van mijn grote held Bob Marley, het weerspiegeld mijn groot geluk, drie heerlijke kinderen waar deze vader zo trots op is. Zij zijn mijn ALLES.
Met tranen in mijn ogen stop ik nu, heb het geluk gevonden bij Yvonne, de liefde van mijn leven.

geïnspireerd door  http://nelly-jane.blogspot.com/2012/08/carpe-diem.html




2 opmerkingen:

  1. Wauw! Voel me vereerd dat een tekst van mij je hiertoe inspireert. Dankjewel! Heel herkenbaar ook wat je schrijft. Ik weet hoe het voelt als je maar niet kunt bevatten waarom mensen het zichzelf en hun omgeving soms zo verschrikkelijk moeilijk maken. De machteloze wanhoop vreet echter energie. Dan is het inderdaad beter om te focussen op alles wat wel goed en waardevol is in je leven. En zolang je nog tranen in je ogen kunt krijgen van het besef van zoveel onbetaalbaars in je leven, ben je rijker dan heel veel mensen die zo met zichzelf bezig zijn of zo vastgeroest zitten in hun gedachtenwereld dat zo heel van waar het werkelijk omgaat hen ontgaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. laatste zin: zo heel VEEL (vergeten ...) van waar het werkeleijk om gaat ....

    BeantwoordenVerwijderen